Over streekcultuur, dialect, naobers en alles waar we met elkaar trots op zijn.
Een spontane, gespierde vent opent de deur. "Kom d'r in!", roept hij me vriendelijk toe. In de gezellige woonkeuken schenkt hij mij en zichzelf een kop koffie in. Maar dan vindt er een gedaanteverwisseling plaats.
Vroeger kon je de mensen die je tegenkwam tijdens een mooie boswandeling op de vingers van één hand tellen. Tegenwoordig wordt het bos bevolkt door allerlei vremd volk. Naober Gait denkt daar het zijne van...
Hoe weet je dat er nieuwe er nieuwe mensen in de buurt zijn komen wonen? Inderdaad, door de verlichting. Met name as de leu uut ’t darp of de stad komt, verget ze nog wal ’s dat ’t winterdag alderbastend duuster kan worden.
Je hoort het steeds vaker: een eigen thuiskroeg. Vooral in Twente worden kruipruimtes, kelders en garages omgebouwd tot kleine, intieme ‘horecagelegenheden’. Twentse thuiskroegbazen proosten erop!
Jantien Klein Ikink is een echt plattelandskind. In haar jeugd scharrelde ze het liefst rond op het erf van de boerderij van haar ouders. Ze breekt een lans voor jezelf kwetsbaar opstellen, ook in een hechte, kleine gemeenschap.
Een beetje omkijken naar elkaar. Met de komst van Randstedelingen naar het oosten van Nederland verdwijnt het naoberschap meer en meer. Dat vindt journaliste Marjanne die al jarenlang in een klein dorp in Drenthe woont.
’t Zit ‘m in de tijd van het jaar, natuurlijk: Bollentijd. Je snift en snuift in je winkel rond en je pakt ze er feilloos tussenuit: de tassen met de zakken vol oliebollen. Versgebakken, de geur verspreidt zich met gemak.
Sommige lange tradities liggen onder vuur. Zwarte Piet heeft het zwaar te verduren. Ook vuurwerk ontkomt niet aan forse discussies. Praat mee in onze poll. Wat vindt u? Bent u voor een vuurwerkverbod of wilt u de traditie behouden
Wie schrijft een spannend verhaal? Deze oproep in ons zomernummer zette heel wat schrijfliefhebbers in de regio aan om in de pen te klimmen. De winnende inzending is afkomstig van Corrie Venema (74) uit Laag-Keppel.